*مادر*

هر پیامبر معجزه‌ای داشت و *خدا* در این فکر که چه معجزه‌ای برای خود برگزیند تا برازنده‌ی مقام والایش باشد و اتمام تمام تلاش‌های تفکری.

چه چیزی بهتر از موسی و عصایش، عیسی و دَمِ مسیحایش، محمد و کلامش؟ چه چیزی بالاتر و والاتر از این‌ها؟

در نهایت تصمیم بر این گرفت که خویش را در وجود *مادر* جلوه‌گر سازد و بر روی زمین پدیدار آید.

و به این طریق برای پیروان تمام ادیان حضور بی واسطه‌ی خویش را فراهم ساخت.

همه چیز بر همه کس اثبات گشت و روند صدور مجوز معجزه‌ها ثابت؛ زیرا این معجزه پایان کار بود و مُهر بُطلان بر تمام ادعاها.

و این‌گونه بود که *مادر* نماینده‌ی *خدا* بر روزی زمین شد.