استاد شجریان

من میزبان خاطره‌ های قدیمی‌ ام، با فعل‌ های دوووورتر از ماضی بعید🖤
.
خوش آمدید استاد. خراسان با شما هنرمندان است که بزرگ است. بزرگی که به جمعیت و وسعت جفرافیایی نیست. بزرگی به داشتن مردان بزرگ است. هنرمند شمائید و تمام هنر ما مردم عادی این است که حرف اول اسامی فردوسی و اخوان و شجریان را بگیریم تا بشود "فاش" و بعد یک بیت از حضرت حافظ به خاطر بیاوریم: "فاش می گویم و از گفته ی خود دلشادم، بنده ی عشقم و از هر دو جهان آزادم". و خوشحال باشیم.
.
و یا مثلاً این که بگوئیم فردوسی متولد سال ٩۴٠ بود و شما متولد سال ١٩۴٠. و اتفاقاً مرگ فردوسی بزرگ در سال ١٠٢٠ رخ داد و شما در سال ٢٠۲٠ خاک را به وجودتان متبرک نمودید. و سپس از این تصادف ارقام و اعداد سرمست باشیم.
.
خاک خراسان، یک بار دیگر متبرک شد. و این تبرک تفاوت هایی با دفعات قبل دارد. شما اخوان و یا فردوسی نیستید. این دو شاعر بودند و خدای واژه؛ اما شما خواننده ی شعر. یعنی هرچه شعرا سروده اند، با صدای شما و همکاران هنرمندتان به گوش ما می رسد. و این چه درد بزرگی است که استادِ این هنرمندان، محمدرضا شجریان، تنهایشان گذاشته است. شعرا اگر خدای واژه باشند، خوانندگان پیامبر واژه اند. و می دانیم که حرف توسط پیامبر به مردم می رسد. شما پیام‌آور احساسات خوب بوده اید همیشه. با هر قطعه ای که از شما به گوش مان رسیده، یک بار دیگر به زندگی امیدوار شده ایم. شما پیامبر امید هستید استاد. و خاتم‌النبیِ این حرفه.
.
"ما آن شقایقیم که با داغ زاده ایم"
استاد، جهان به خودیِ خود چیزی ندارد. حتی اگر تمام دانشمندان و فلاسفه و سخنوران را از گور درآوریم تا برایمان از نقش بشر در متعالی ساختن صفات انسانی بگویند، باز هم عاجز می مانند. اما شما همه را در "ربنا" خوانده اید. "مرغ سحر" مائیم، نه آن قطعه ی بی نظیر شما. "مرغ سحر" مائیم که شاید ندانیم ضرب در موسیقی چیست و چرخش صدا در حنجره چه فنون و اسلوبی دارد، اما در یک کلیپ دو دقیقه ای از شما، همه را می بینیم و مشعوف از این سِحر شما می شویم. "دیدن"ی که حال با بغض همراه شده است.
.
امروز، خراسانِ بزرگ با شما بزرگ تر شد. و ما مردم خراسان مفتخریم که از امشب سر بر زمینی می گذاریم که متبرک به خاکِ تنِ شماست. حتی من معتقدم "فتبارک الاه احس الخالقین" را خداوند صرفاً برای خاطر شما گفته است؛ آن لحظه که به شما خیره شد و پیامبر موسیقی را دید.
.
استاد، "سه گانه" اوج هنر هر نویسنده، کارگردان یا هر هنرمند است. سارتر سه گانه ی فلسفی و ادبی دارد، بهمن فرمان آرا سه گانه ی مرگ را ساخته است و کیارستمی و کریستف کیشلوفسکی و امیرحسین چهل‌تن و خیلی های دیگر هم دارند. اما بی شک، امروز توس بهترین سه گانه ی هنری را خلق کرد: "فردوسی، اخوان، شجریان."
.
"ربنا" را برای ملائکه بخوانید استاد. رها کنید ما زمینی های درگیر دلار و بورس و غیبت و تهمت را. ملائکه منتظر شمایند. روح تان شاد استاد. خراسان فدای شما. "لا تزغ قلوبنا"🖤
.
#فردوسی🥀
#اخوان🥀🥀
#شجریان🥀🥀🥀
.
🖊️#مظاهر_سبزی