گفتگوهای تنهایی (بخش دوم)

نام کتاب: #گفتگو_های_تنهایی (بخش دوم)
نویسنده: #دکتر_علی_شریعتی
ناشر: #مؤسسه_انتشارات_آگاه
تعداد صفحات: ۵٠۴
___
هرچه پراکندگی های بخش اول و این که از هرجا و هیچ‌جا (!) سخن می گفت، آدم را گاهاً خسته می کرد، بخش دوم یک‌دست تر و متوازن‌تر است. اکثر نوشته های این بخش یا از زبان #شاندل نوشته شده است، یا خطاب به #شاندل. این دانشمند فرضی، ساخته و پرداخته ی ذهن #شریعتی بود برای این که راحت‌تر بتواند حرف هایش را بزند. او می گوید #شاندل تونسی است و وصیت کرده است همه ی کتاب هایش را با خودش دفن کنند تا چشم کسی به جوهر خودکارش نیفتد (!) اما این ها همه برای خاطر این بوده است که در قالب شخصیتی مجازی، حرف های "خیلی‌حقیقی" را که هر گوشی تابِ شنیدن‌اش را ندارد، بازگو نماید.
#شاندل در زبان فرانسوی یعنی شمع، و شمع یعنی:
ش: شریعتی
م: مزینانی
ع: علی
این ترفند، به نحوی دیگر توسط دکتر مورد استفاده قرار گرفت؛ و آن هم زمانی بود که ساواک در پِیِ ایشان بود. ایشان برای خروج از عنوان فامیلی اش (#شریعتی_مزینانی) تنها #مزینانی را ذکر می کند و به راحتی از کشور خارج می شود.
یکی از برگ‌برنده های این اثر در مقایسه با بخش اول، متنوع بودن متون است. برخی متن ها را می بینیم که #نمایش_نامه هستند (گرچه گویا دکتر تلاش کرده اینطور نباشد!) و برخی دیگر در حُکم #داستان_بلند هستند و...