کامو و امام علی

#کامو و #امام_علی!
___
یادمه چندوقت پیش یه استوری گذاشتم که داخلش نوشته بودم "#امام_علی برای ما ایرانی ها مثل #خیام می مونه و بُعد جهانی داره" یکی از دوستام کلی به حرفم ایراد گرفت و گفت مظاهر چرا روی هوا حرف می زنی و یه سند بیار لااقل.
اون موقع چیزی برای گفتن نداشتم. اما خب دیشب وقتی داشتم یادداشت های روزانه ی #آلبر_کامو رو می خوندم، این جمله رو دیدم:
(امام علیِ بزرگ: "جهان لاشه ای در حال فساد است. هر آن کس که تکه ای از این جهان را می خواهد، با سگ ها زندگی خواهد کرد.")
___
#کامو واسه هیچ کسی توی یادداشت هاش از واژه ی"بزرگ" استفاده نکرده؛ حتی برای #داستایفسکی که بهترین #نویسنده ی دنیاست؛ و همچنین واسه ی #تولستوی و #همینگوی و بقیه. و این یعنی #کامو برای #امام_علی ارزش ویژه ای قائل بوده؛ که این به شخصه برای من خیلی لذت بخش و خوشحال کننده ست؛ و البته عجیب.
___
شاید اون دوستم و یا یه دوست دیگه مجدد ایراد بگیره و بگه #کامو فلسفه می خوند و این عادی هستش که #امام_علی رو بشناسه! اما من حس می کنم کسی که در سن ۴۴ سالگی #نوبل_ادبیات گرفته و خودش می گه از ٣٠ سالگی به بعد روزی نبوده که اسمش توی روزنامه ها و مجلات نباشه؛ انقدر ادیب و فهیم هست که هم می دونه معنای "امام" یعنی پیشوا، هم می دونه واژه ی "بزرگ" رو بعد از اسم چه شخصی بایستی استفاده کرد. و اگه همه ی ذهنیات من از دیدِ #کامو نسبت به #حضرت_علی اشتباه باشه، حداقلش اینه که #حضرت_علی در نزد #کامو در حد فلاسفه ی مطرح دنیا بوده که توی ذهنیاتش جائی رو مختص خودش کرده.
___
بالاخره درسته ما شعرا و نویسندگان بزرگی داشتیم که به خاطر قلم شون و حس شون و افکارشون موندگار شدن، اما برخی افراد سیاسی-مذهبی مثل #امام_علی هم داشتیم که به خاطر اخلاق شون و معرفت شون موندگار شدن؛ و چه بسا موندگاری این افراد پر رنگ تر هم باشه😉