اسکار نویسندگی
خب! پس می خوای نویسنده بشی.
اگه نوشتن مثل یه موشک از روحت بیرون نمی زنه، اگه ننوشتن به جنون و جنایت و خودکشی نمی کشوندت، ننویس.
اگه ناخواسته به قلب و ذهن و زبان و دلت نمیاد، ننویس.
اگه مجبوری ساعت ها به صفحه ی سفید کامپیوترت زل بزنی و دنبال کلمه بگردی، ننویس.
اگه برای پول و شهرته، ننویس.
اگه برای بردن یکی توی رخت خوابته، ننویس.
اگه مجبوری ساعت ها بشینی و بارها و بارها بازنویسی کنی، ننویس.
اگه حتی فکر نوشتن برات سخته، ننویس.
اگه مجبوری سر صبر بشینی و منتظر نعره ی درونت باشی، ننویس.
شبیه خیلی نویسنده ها نباش. شبیه هزاران آدمی که اسم خودشون رو نویسنده گذاشتن نباش.
کند و کسالت آور و متظاهر نباش، خودشیفته نباش.
کتابخونه های جهان به اندازه ی کافی از دست امثال تو خمیازه کشیدن.
خلاصه زمانش که برسه، اگه برگزیده بشی، نوشتن راه خودش رو پیدا می کنه و تا وقتی که بمیری یا توی تو بمیره، ادامه می ده.
برای نوشتن راه دیگه ای نیست، و وهیچ وقت دیگه ای هم نبوده.
#چارلز_بوکوفسکی
- ۹۹/۰۳/۰۲