اینم شانس مایه

امروز اولین موی سفیدم رو دیدم. از آقامون #سیاوش_قمیشی شنیده بودم "مبر ز موی سفیدم گمان به عمر دراز/ جوان ز حادثه ای پیر می شود گاهی" اما اصلا فکر نمی کردم با یه شب تا صبح بیدار موندن و فکر و خیال و جوش و غصه، تار مویی که سیاهِ سیاه بوده سفید بشه. بالای گوش سمت چپم دراومده. نمی خواستم اونجا باشه اما چون ۹۹ درصد زندگی دست ما نیست، این لاخ مو هم به جای این که جلو موهام باشه که حداقل توی دید باشه، بالای گوش سمت چپم دراومده و به جای این که چند لاخ مو باشه، فقط یه دونه ست. یاد آقای کرمی افتادم. با آقای کرمی دوم راهنمائی تاریخ جغرافی داشتیم و یه روز زد یه کانال دیگه و گفت "من اصلا اهل درس نبودم و نیستم! نمی دونم چرا معلم شدم!" و خب چون خودش نمی دونست چرا معلم شده، ما هم نفهمیدیم چرا امتحانش از بیست نمره بود و یکی شد ۱۲.۷۳ ! این تار مو هم چون خودش نمی دونه چرا بوجود اومده، از جایی در اومده که نباید درمیومد.‌ اینم شانس مایه :(