نام فیلم: #این_زن_حرف_نمی_زند
بر اساس طرحی از: #اکرم_شاهزاده_احمدی و #غلامرضا_گمرکی
فیلمنامه نویسان: #مجید_فرازمند، #فرزانه_شبانی، #احمد_امینی و #شادمهر_راستین
کارگردان: #احمد_امینی
با بازیِ #حامد_بهداد
مدت زمان: ١ ساعت و ۴١ دقیقه
___
الهه همسر دومش را که کشته هیچ، مظنون به قتل همسر اولش نیز هست. او بنا را گذاشته بر حرف نزدن و جواب وکیلش را نمی دهد. بهروز (همسر دوم الهه که به قتل رسیده است)، دو رفیق صمیمی به نام های مانی و سروش (#حامد_بهداد) داشته و حال وکیلِ الهه در پی پیدا کردن سرنخ این قتل است و افتاده دنبال سروش و مانی. مانی، به اصطلاح رفیق بوده اما به علت حسادت های بچگانه ئی که نسبت به بهروز داشته ارتباطش را با او قطع کرده و گاه و بی گاه پیش پایش سنگ هم انداخته. سروش هم دیگر آن آدم قوی سابق نیست و بدهی بالا آورده و لَنگِ پول است برای آزادی اش از زندان و تنها دلخوشی اش این است که از همکار وکیلِ الهه سیگاری بگیرد و بگیراند.
___
با پیشروی داستان متوجه می شویم سروش آن آدم مظلومی که نشان می دهد نیست و مانی نیز چون عاشق الهه بوده به مرحله ی حسد و سنگ‌پیشِ‌پا انداختن رسیده است. فلاش بک به گذشته زده می شود و پرده ها می افتد. سروش در خانه مخفی اش در حال کشیدن مواد است که بهروز و الهه می آیند -با دعوتِ قبلیِ سروش-، الهه بهت زده است از آن همه کثیفی و کثافت و بو و دود، اما در دل داستانی قرار گرفته که نه راه پس دارد نه راه پیش؛ هم در دل داستان و اتفاق آن شب، هم در دل زندگی فردی معتاد به نام بهروز. مشخص می شود الهه در آن شبِ کذاییِ مذکور، مورد تجاوزِ سروش قرار می گیرد و صورتش توسط سروش با چاقو جراحت بر می دارد؛ در حالی که بهروز در اتاقی دیگر تزریق کرده است و کیفور است! الهه با همان چاقوی سروش، بهروز را به قتل می رساند؛ زیرا این اتفاق منحوس را از چشم بهروز می بیند.
___
همسر اول الهه (امیر) به علت ضعف مدیریت در زندگی و کمبود اعتماد به نفسش خودکشی کرده اما پدر امیر علت مرگ را پنهان کرده؛ زیرا برج ساز است و دست به جیب! و این یعنی الهه نه تنها امیر را نکشته است، بلکه حتی در مرگ بهروز هم با جنونی آنی این عمل را انجام داده است.
مانی همچنان به عشق الهه دلبسته و پای‌بند است، بنابراین در صحنه ی جرم در حال اقرار به قتل است که الهه و وکیلش سر می رسند و این زن حرف می زند و نحوه ی ارتکاب قتلش را توضیح می دهد.
